12 Eylül 2022 Pazartesi

45

 Evet..

Tam da bir yıl önce hissetiklerimi okuduğum şu dakikalarda aslında bir yılda ne çok ne çok şeyler geçti gitti yeni yeni dünyalara geçip farklı boyutlarda bile zamanlar aldığımızı bilerek yazmak ne kadar farklıymış.

Çalışma hayatım boyunca hissettiğim genel duygularım gerçekten her sabah o odaya o masaya ve sandalyeye veya o bilgisayara oturmak zorunluluğu ile ilgiliymiş.Ve..

2022 yılının Nisan ayında yani yaklaşık beş ay önce Nisan ayının 20.gününde çıktım işten, bütün haklarımı alacakları haksızlığa uğradığım şeyleri,nasıl güvendiğime şaşırdığım müdürleri, kendime yakın gördüğümü sandığım adı direktör olan kişilerin nasıl beni anlamamazlıktan geldiğini,hepsini arkamda bırakıp bir anda çıktım gittim.Üstelik aylar sonra arayanların telefonlarını dahi açmadım şirketten kimseyle telefonlaşmadım,bağ sayılırsa instagramdaki takiplerine engel koymadım sadece..

Henüz kendime yeni normaller kurmayı başaramadım ama güzel yol alıyorum umarım sonraki postumda şu an yazmaktan imtina ettiğim şeyleri de yazabilirim, içimdekiler umutla bekleyiş ,hayırlı ve olumlu sonuç,çabucak ilerleme,arafın bitişi ve mutluluk

11 Ekim 2021 Pazartesi

44

 

Bugünde günlerden Pazartesi , 

böyle içinde denizin her bir dalgasının kıyıya vururken ulaşmaya çalıştığı daha ve daha da ilerideki bir noktaya varma çabası gibi her seferinde köpükleriyle geri geri çekilip tekrar yeni bir deneme tekrar yeni bir deneme... ama o ulaşmak istediği tepeciği daima ıskalama hissi,yorgunluk,isteksizlik yine bir pazartesi.

Hayatın bana verdiği hislerin bütünü ise;

Elinden gelenin bu olduğuna katlanamama hissi ama sabit bir his.

Daha fazlasını yapabilirim ben hissi.

Zamanın geçip gitmesine seyirci kalma hissi.

Treni kaçırmışta aslında o trende benim de biletim vardı hissi ..öyle bir burukluk hissi.

Hayata karşı sorgulayıcı olmak zorunda hissi.

Yetememe hissi.

Yapmak istediklerini listeleyip hiç bir şey yapmak için kolunu kıpırdatamama hissi.

Eli kolu bağlı hissi.

Yapmaktan hoşlanmadığı fiilleri yapmak zorunda hissi.

Bir boş vaktim olsa hepsini yapabilirim hissi.

Boş vaktinde uzanıp boşca vakit geçirme isteğine yenilme hissi.

Hep koşturup yetişmeye çalışma hissi.

Hayallerinin yanına yeni hayaller ekleyip tam gerçek olacağına inandığın anda gerçekleşmeyeceğine emin olduğun his.

Kızgın olmana kızgın olduğun bir his.

Kendini barışçıl ve pozitif olmaya çağırdığın bir his.

Güzel şeyler düşündüğün ve durulduğun bir his.

Evet.. Dalgalar coşarak yaklaşıyor sahildeki taşları parlatıyor , törpülüyor ve temizliyor sonra olanca sakinliğiyle geri çekiliyor..






43

 

Biri demiş çalışanlar için zamanı sevmediğiniz bir işin karşılığı olarak satmak doğru değil zaman en kıymetli şeyiniz fln.

Şöyle bi aklımda topladıklarımızı yazmaya niyetlendim epeydir de yazmamışım dedim dur bir yazayım.

Zaman evet değerli buna şüphe yok ancak zaman kişi bazında birim fiyat gibi bir değeri var benim kanaatimce, yani fakir bir ülkede yaşayan  yaşlı  kırsal yöre kadını için gününü boncukları dizip birbirine bağlayarak oluşturmaya çalıştığı desen ile günün 2/3 zamanını harcıyor ve öte yandan uç bir örnek Bill Gates gününün 2/3 zamanını harcadığı sıradan bir gününü kıyaslarsak zamanın ölçme kavramının aslında kişiye göre de değiştiğini düşünebiliriz.Zaman geçip giderken dur denilemeyen  bir ölçme birimi 

Birinin insanlığa katkısı zamanını değerli kılar, toplumdaki söz sahipliliği,takip edilen ve beğenilen biri olması değerli olmasa da değerli biri kılar

Bir bebek için annesiyle geçirdiği vakit değerlidir


İnsan hayatı boyunca çalışır emeklilik ve rahata erme planları yapar o gün geldiğinde arkasına dönüp bakar ve çalışmakla eline geçenler onun bugünki haline katkısı koca bir hayıflanmanın olduğunu görebilir.

Sevmediğin iş bağlamında bunun sürdürülebilir bir yanı olup olmadığı ayrımına varmak için üzerinde biraz düşünüp her gün biraz daha şansını deneyerek bunun eğiliminin yönünün değiştirebilme halini ortaya koyup örnek veriyorum,amaca yönelik zincirler kurulabilir her gün 2 sayfa kitap, haftada bir hobi için 1 saat ,eve dönüş yolunu değiştirme , daha olumlu düşünebilmeye yaklaştıran ne varsa kişisel gelişim için haftada 2 saat günde 10dk kedi sevme yani var olan duygu durumundan çıkmaya nasıl yönelebilecekseniz bunu biriktirmemek te aslında lanet olsun işimden nefret ediyorum olan sınıra gelmeden iş değişikliğine götürebilir.


Taslak.11.09.21

29 Nisan 2020 Çarşamba

42


Atıfta bulunup şikayet ettiğim çalışma ortamını ve hayatta kendime kalan zaman aralığını eleştirdiğim bütün bir daralmalar gerilmeler sinsilesinin ardından, covid-19 adında bir misubet virüsün ortaya çıkması neticesinde 1aydan fazladır evden yarı zamanlı çalışma durumuna geçtik..
sevdiklerimizle sıkı sıkıya bağlı hem çalışıp hem sohbet ettiğimiz kah kucağımda saçını severken gözgöze çalıştığım sevgili yavrucuğum kah eski günlerdeki gibi aynı masada eş ile iş arkadaşı olmuşum,güneşli bir hava ama mutluyum sevdiklerimleyim,kah annemlerle sabah kahvesinde sohbetin dibindeyiz,evden dışarı çıkılamıyor ama komikliğine bakıyoruz bu işin ve önce sağlık olmasını diliyoruz elbette...

11 Mart 2020 Çarşamba

41

11 Mart kocakarı soğuklarının başlangıcı imiş,bu soğuklar 8 gün süren dondurucu soğuklar oluyormuş ve 8 günün sonunda kışın yaşlanıp tükenmiş olarak son bulduğuna inanılırmış.
yıllar geçip gidiyor,iş kervanına dört duvarda sabahtan akşama günler yitip gidiyor yaşlarımız büyüyor,dünyayı görmeden kendimizi anlamadan ve hatta sorgulamadan dönüp duruyor mevsimler birbirini kovalıyor zaman denen bu kavramı tüketiyor.


#umutetmek

1 Ekim 2019 Salı

40

Çalışan insanların sabah  aksam  mesaisi arasında işe yetişme ve eve geç kalmama çabalarının ortasında kalan vakitte kendi olmaya çalışmaları...
cocuklarına evlerine vakit bulma cabaları... birşeyler yapma sosyalleşmeye karşı aynı seviyeyi koruması gereken istek seviyeleri.. 
her zaman her tür sosyal aktiviteye hazır zinde ve enerjik hissetmesi gerektiği...
hayata karsı yasam enerjisinin olması..
bıkkınlık nedir
tembellik nedir bunları hayatında barındırmaması...
mümkün mü ?
enerjimizi zamanımızı bilgi birikimimizi sattığımız bu işyerlerindeki kölelik düzeninde hayatın bize getirdiği güzellikleri pas geçmemek 
mümkün mü?

Bunların hepsi ne için? para için mi?

Peki para ne için?

Kaybedilebilecek akıl sağlığını karşılamak için mi?


"kırk küp kırkınında kulpu kırık küp"



30 Temmuz 2019 Salı

39




Daha fazla kelime kullanarak duyguları ifade etme şeklini karmaşıklaştırmak değil az kelimelerle duygunun hissedilenin özünü aktarmaya çalışmak eğilimi,zaten var olan ve bilinen minimalizimi idrak etmenin bende bulduğu şekil.Haiku yazamam belki ama kendimce denerim bunu..